Koninginnedag

Een oorverdovend gegil is te horen in de grote hal van onze school. Zeker tien kleine kindertjes zitten huilend bij hun moeders en vaders op schoot. Het is vandaag tandarts dag en al onze kinderen worden nagekeken op rottende gebitjes en de paar afgebroken, zwarte tanden die nog in hun mond zitten. Vandaag wordt alleen een check-up gedaan, maar er zijn maar weinig kinderen waarvan niet de tranen al gaan lopen als ze naar de stoel worden geroepen. Het is op Bali helemaal niet gebruikelijk om je tanden te poetsen, en al helemaal niet met tandpasta (alles waar op bespaard kan worden, wordt niet gekocht). Deze tandarts voorlichting was dus geen overbodige luxe. We hebben ook leraren van de omliggende basisscholen uitgenodigd. Ze zitten allemaal met open mond te kijken hoe de directeur onder handen wordt genomen met een tandenborstel door onze Nederlandse tandarts, meneer Snoep (hoe verzinnen ze het. Hij zal in Nederland zeker weinig klanten hebben). Uiteindelijk blijken de gebitjes van de kindertjes zo slecht dat er geen behandeling mogelijk is, behalve de heleboel met de grond gelijk maken. Maar hopen dat ze snel gaan wisselen.

Om deze hele chaos een beetje te vergeten, gaan we maar weer eens een arakje doen. Zoals elke week rij ik op mijn scootertje naar de plaatselijke oma, die met haar winkelje op een achteraf straatje, in een achteraf wijkje zit. Ik denk dat ze de 80 al gepasseerd moet zijn, want ze komt amper boven haar tafeltje met spulletjes uit en ze hoort alleen nog maar het woord arak. Ik denk dat er weinig variatie in haar leven heeft gezeten de afgelopen 60 jaar. Ze vult een grote 1,5 liter waterfles die volgens mij al een paar levens achter de rug heeft. Gelukkig maar dat arak lijkt op dat spul waar je de ramen mee wast.
Na de arak gaan we naar de plaatselijke discotheek. Daar is het afgeladen met alle vreemde lui die er maar in Ubud te vinden zijn. Er loopt altijd een homo met een hond. Die hond heeft elke keer een jurk aan in een bepaald thema. De travestieten parade vindt het helemaal geweldig. Nada van Nie (jaja, die bekende nederlander!) loopt de hele avond met die hond te dansen, tot ze vol in haar oor wordt gelikt. Dit hadden mooie plaatjes in de Prive geworden als ik mijn camera had meegenomen!.

Terwijl bij jullie de Koninginnedag in het water is gevallen (ik mag hopen dat het nog wel heel erg gezellig was?), is deze dag ook in Bali niet zomaar voorbij gegaan. Iedereen kwam met oranje kleding, hoedjes en petjes op het werk en ‘s avonds was het groot feest. Helaas ontbraken de oranje tompoezen, maar wij hadden oranje loempia’s en oranje bitter (arak met kleurstof).

Bij ons in de achtertuin is het paringsseizoen van een gigantische kolonie kikkers van start gegaan. Met honderden tegelijk wordt er van (kikker)bil gegaan. En dat natuurlijk altijd als je net wil gaan slapen. Gelukkig is de familie de Jong de afgelopen weken in het land geweest en die lusten wel een biertje ‘s avonds op de varanda. Met hun heb ik heel wat dagen opgetrokken en hebben we de mooiste plekjes van Bali bezocht. Van watervallen tot een blue lagoon.

Het werk wordt steeds leuker de laatste weken. Ik heb helemaal mijn plekje gevonden en we barsten van de leuke ideeen om Sjaki nog groter te maken. Met onze tieners gaan we een eethuis beginnen en een keramiek fabriek opstarten. Deze projecten zullen werk ervaringsplekken gaan vormen voor onze jongeren. Maar om dit voor elkaar te krijgen moet er een hoop geregeld worden. Zoals de fondsen en donaties die nodig zijn om zulke grote projecten op te starten en te laten draaien. We proberen een micro krediet systeem op te zetten om de jongeren een zelfstandig bestaan te laten opbouwen. Hele mooie ideeen!

Voor alle mensen die mij nog eens een kaartje wilden sturen hier op dit eilandje is hier mijn adres. Mijn huis zelf heeft geen adres, maar de post wordt hier afgeleverd bij een internet café. Deze heeft wel een officieel adres en daar kan ik het gewoon ophalen:

Roda internet café (tourist service)
Jalan Bisma 3
Ubud, Bali 80751 Indonesia

Heel veel liefs van Romina